به یاد دوست

کتاب زیبای اختران آسمان کتابی است در مورد چند تن از عالمان مدفون در حرم امام هشتم (ع) که به مناسبت روز زیارت مخصوص امام رضا (ع) مختصری از زندگینامه مرحوم آیت الله شیخ مجتبی قزوینی (ره) را از آن نقل می کنم:

شیخ‏مجتبى قزوینى؛ حکیم قرآنى‏

1318 تا 1386 ق (ش)

آیت‏الله شیخ‏مجتبى قزوینى در سال 1318 ق در یکى از روستاهاى قزوین، در خانواده‏اى روحانى، چشم به‏جهان گشود. مقدمات علوم اسلامى را تا سطح، در حوزه علمیه‏ قزوین‏ فراگرفت و براى ادامه تحصیل، راهىِ‏ نجف‏ اشرف شد و از محضر بزرگان آن روزگار، چون سیّدمحمدکاظم یزدى، میرزا محمدتقى شیرازى و میرزا محمدحسین نائینى، بهره جست؛ سپس، به‏ قم‏ مهاجرت کرد و از محضر درسىِ شیخ‏عبدالکریم حائرى یزدى، مؤسس حوزه علمیه قم، بهره‏مند شد و از سال 1341 ق، با سکونت در مشهد و استفاده از درس بزرگان این شهر، به تدریس معارف قرآنى و فقه و اصول پرداخت.

شیخ‏مجتبى قزوینى، خود، از ارکان اصلىِ مکتب‏ تفکیک‏، یعنى مخالفان فلسفه، بود؛ اما فلسفه را به‏روش اجتهادى و همراه با نقد، تدریس مى‏کرد. ازجمله‏ تألیفات‏ شیخ، بیان الفرقان در پنج جلد، رساله‏اى در نقد اصول یازده‏گانه ملاصدرا شیرازى، رساله‏اى در معرفگژ النفس و نیز آثارى در علوم غریبه است. شخصیت‏هاى مطرحى چون مقام معظم رهبرى و استاد محمدرضا حکیمى، از شاگردان ایشان هستند.

مرحوم شیخ زندگى بسیار ساده‏اى داشت و نمونه‏اى مجسّم از پرهیزکارى‏ و پارسایى‏ بود. ایشان از طلبه‏هاى درس‏خوان، سخت حمایت مى‏کرد و انحطاط اخلاقى جامعه و ازبین‏رفتن ارزش‏هاى دینى و تربیتى بسى رنجش مى‏داد. از مدافعان‏ امام‏خمینى‏ (ره) در قیام ضدّ نظام ستمشاهى بود و وقتى نظرش را درباره امام جویا شدند، فرمود: «امروز، امام‏خمینى (ره) دین است و ترویج خمینى، ترویج دین.»

شیخ‏مجتبى قزوینى درباره تلاوت قرآن به تلاوت فجرى و تلاوت عقلى توصیه مى‏کرد: تلاوت فجرى‏ را تلاوت سحرگاه تا طلوع فجر بیان مى‏کرد و بر آثار معنوى آن، بسیار تأکید داشت و تلاوت عقلى‏ را تلاوتى همراه با صَرف زمان و کمال توجه و تعقّل راستین در معانى و حقایق قرآن مى‏دانست و به آن سفارش مى‏کرد.

مرحوم شیخ، سرانجام، پس از سال‏ها مهاجرت علمى و تربیت صدها شاگرد فاضل، در روز 22 ذیحجه 1386 ق، مطابق با 14 فروردین 1346، چشم از جهان فروبست و در ضلع غربىِ‏ صحن عتیق‏ (انقلاب اسلامى) به خاکش سپردند.